Thursday, September 24, 2009

Sreedevi Nair Poems in Malayalam


Sreedevi Nair is a Malayalam poetess, who writes not only poems but also short stories, novels etc; the following is a collection of poems originally written in Malayalam which subsequently translated into English- now translated here into Tamil . So if there is any discrepancy found from the Malayalam original, the responsibility lies with the English version , since the writer does not know Malayalam.
Mrs.Sreedevi Nair uses so wide a canvass for her poems, hence trying to write a few pages about our perception of her poems is so difficult a task to try.So I confine myself to writing about a few of her poems as a basis and I feel it is like the first rung of the ladder of understanding the entire gamut of her sweep over almost all activities of inanimate and animate world in her writing. Words speak different language in her writings and able to bring the ambiance of pronounced silence. Again her words bring a new mirror to our face , showing the self awareness and analysis of human existence. She adds more meanings and to the situations and places which normally appear to be meaningless to us; like in her 'Qarrelsome Kitchen Vessels' in kitchen we see only vessels depending on the utility , whereas when she sees , vessels talking about film,cooking, music and even dressing...............Silence of the kitchen vessels is an affair of heart- breaking to her........... she is able to have a communion with the sorrow of the vessels and says................ ' keeping their face shining, By draining their own tears'. An ordinary Sculpture comes to life , gains more life than humans, and able to show the human frailties, in the poem 'Sculpture" , she in her own way castigates the sculptor for his possessiveness over the statue and makes the fact visible that possessiveness is a destructive process where both possessor and the possessed are lost in this process. Again in the poem we are able to see the power of sex involved in any creation though the 'created one ' does not know this. In a general sweep of her brush , how she paints the presence of soul in both animate and inanimate objects............ leading us to believe the common soul of which we are parts. 'Sea for Sale' is another poem bringing out the woman's mind on to the paper. What people normally think is contradicted by the poet by her saying , the woman in house is partial and the whole woman can not be contained in the house; she is uncontainable and incomprehensible like the sea since sea contains all wealth and in one's lifetime , one can not comprehend ..... the incomprehensible phenomenon .......... called woman. when we open a folder in our personal computer we may see a picture which we stored earlier, but the poet sees a bird comes through her window to the computer and sees a replica of the bird , that had been captured when the bird the previous day came and pecked at the food grains.............. and flew away laughing loudly!!!!! .......... and poet writes , she does not know the reason why the bird laughed.......... in that she effortlessly stresses the point that every moment is freshly taking birth and no point in being stuck with the past thereby demarcating the time as past , present and future........... and we can imagine the scenario behind the lines. Here is a poetess whose lines you can enjoy and imagine by reading the meanings both said and unsaid between the lines. Enjoy reading the poems of Sreedevi Nair.

"Poetry may make us from time to time a little more aware of the deeper, unnamed feelings which form the substratum of our being, to which we rarely penetrate; for our lives are mostly a constant evasion of ourselves. "
T.S.Eliot

Following are the translations from Malayalam through English .


The following link takes you to the link where the Poet was introduced on an online Magazine.

Friday, August 28, 2009

Bats by Sreedevi Nair

வவ்வால்கள்
கவலை அடைவதற்கு வவ்வால்கள்
தலைகீழாக தொங்குகின்றன.
அப்படி கவலை படும்போது
அதன் முன் ஜன்மங்களை
ஞாபக படுத்தி கொள்கின்றன .
அப்படி வருத்தமாய் இருப்பது
அவைகளுக்கு ஒரு சுத்த படுத்திக்கொள்ளும்
வழி.
இந்த கடுமையான வாழ்வின் இருட்டில்
இருந்து சுத்தபடுத்திக்கொள்ளும்
வழி.
இந்த சுத்தம் என்பது இரும்பை
காய்ச்சி அடிக்கும் போது
இரும்பு இளகுவதை போன்றது.
வவ்வால்களுக்கு மனிதர்களின்
எதார்த்தம் தெரியும்.
மனிதர்களுக்கு தெரியாமலேயே
மனிதர்களுக்குள் இருக்கும் எதார்த்தம்.

The bats , for us, symbolises nothing more than bats hanging upside down, regurgitating what has been eaten and digested; but for the poet , this seems to give a different scenario.

Thursday, August 27, 2009

Two Dogs by Sreedevi Nair

இரண்டு நாய்கள்
ஒரு பணக்காரனின் நாய்
ஏழையின் நாயை பார்த்து
பொறாமை பட்டது,
அது தன்னிச்சையாக
சுற்றி கொண்டிருந்ததை பார்த்து.
பணக்கார நாய்க்கு
வாழ்வதற்கும் ,சாவதற்கும் ,
காவலாளிகள் இருந்தார்கள்.
தெரு நாய்க்கு அதன் சாவு
சொந்தமாக இருந்தது.
அந்த சாவை முநிசிபாளிட்டியோ
கடைக்கரர்களோ பிடுங்கிக்கொள்ளமுடியாது .
பணக்கார நாய் அந்த ஏழை நாயின்
சாவை பிடுங்கிக்கொண்டு சந்தோஷமடைய
பார்த்தது.
அந்த ஏழை நாய் தன சாவை அடைய
தன்னிடம் வந்து கெஞ்ச வேண்டும் என
எதிர்பார்த்து.
அந்த சாவின் உரிமையை பிடுங்க
நினைத்தது.
ஆனால் இறப்பு பெரிய காற்றாக
அந்த பணக்கார நாய்க்கும்
தெரு நாய்க்கும் ஒன்றாக
வந்தது.
The irony is the rich dog even wants to have the right of the death of the poor dog.How richness goes beyond head and how heart is erased from the parlance of human existence.

Sans peace by Sreedevi Nair

அமைதியின்மை
கங்கையிலும் யமுனையிலும்
விடுதலையை தேடினேன்.
ஒவ்வொரு யாத்திரையின் போதும்
முடித்து கொள்ளலாம் என்றிருந்தேன்.
பசுக்கள் மேய போகின்றன ,
திரும்பி வருவதில்லை.
பறவைகளின் கூடுகள் காற்றில்
கீழே விழுந்து விடுகின்றன.
கடல் சீற்றத்தின் போது
மீன்கள் சிதறி எறிய படுகின்றன.
நெருப்பு,நீர்,காற்று, பிணம் ,
எல்லாவற்றின் முன்பு விழுந்து
வணங்கினேன்.
அரிசி கஞ்சி காய்ச்சி ,
எறும்பு,பூனை,காகம்,பிச்சைக்காரன்
எல்லோருக்கும் கொடுத்தேன்.

This poem shows the mind of those who don't really 'live' but pass on time to escape from this mortal coil; whose mind is explained in this poem to certain extent, and I believe an extension of the poem is needed .......... or the continuity of the poem is left to our imagination ?.

Singular by Sreedevi Nair

ஒருமை
=======
உடம்பு பன்மைதான்
மனதும் பன்மைதான்
உலகம் பன்மை
மொழி பன்மை
பெயரும் பன்மை.
மனது உடம்பை
விட்டு அகலும் போது
வார்த்தைகள் கவிதையை
விட்டு செல்லும் போது
வானம் மேகத்தை விட்டு
செல்லும் போது,
மலர்கள் மரத்தை விட்டு
செல்லும் போது ,
விடுதலை அடையும் போது,
ஒருமை என்னும் நான் பிறந்தேன்.
What the poet is trying to convery ......... is it a compromise between dualism and monism?

Poetic by Sreedevi Nair in Malayalam

கவித்துவமாக
வாழைபூ உதிர்வதை போல
பனித்துளிகள் பூக்களில் இருந்து
உதிர்வதை போல,
மேகங்கள் கருமையாக
மாறுகின்றன .
கவிதை எங்கேயோ
தொலைந்துவிட்டது .
எப்பொழுதெல்லாம் கவிதையை
நினைகின்றோமோ அப்பொழுதெல்லாம்
கவித்துவம் பொங்குகின்றது.
எந்த மலரும் கவிதை அல்ல .
கவித்துவமும் அடைய முடியாது.

Nothing more to say except being poetic in mood by reading this poem.

Words Again by Sreedevi Nair in malayalam

மறுபடியும் வார்த்தைகள்
எந்த வித தயையும் இன்றி
என்னுடைய வார்த்தைகள்
என்னை விட்டு சென்று விட்டன.
அநாகரீகமான வார்த்தைகள்
கவிதையாக மாற
முயன்றபோது நான் எதிர்த்தேன்.
வார்த்தைகள் சொன்னது:
நாங்கள் கவிதையாக மாறவேண்டும்.
கவிஞர்கள் எங்களுக்கு எதிரி!
வார்த்தைகள் கவிஞரை விட்டு
அவர் இடத்தை அடைய
முயன்றன.
எங்கே தளம் இருக்கிறது
வார்த்தைகள் கவிதையாக ?
வார்த்தைகள் சொன்னது:
நாங்கள் தளத்தை வாங்குகிறோம் .
வார்த்தைகள் உண்மையை
தேடின.
அந்த முயற்சியில் உலகயே
வாங்க .
முடிவில் முயற்சியில்
தோல்வியடைந்தன .
வாசலில் தனிமையில் நின்றன.
நான் கேட்டேன்:
என்ன நடந்தது?
வார்த்தைகள் சொல்லின:
நாங்கள் தோல்வியுற்றோம் .
தனிமையில் உண்மையை கண்டு
பிடிக்க முடியாது.
ஆனால் உண்மையை தேடுபவர்களுக்கு
எவ்வளவு தேவை அவ்வளவு கொடுக்க இயலும்.

Words per se don't and can't do anything on their own..... human intelligence ....... the poet only can and will...........this is like a newspaper owners even wanting to write , cant do since writer is a separate genre.

Prey by Sreedevi Nair

இரை
முன்னொரு நாள் இந்த
கோடைக்கால பறவைகள்
வந்தனவா ?
என்னை இந்த தசைகளால்
ஆனா கூண்டில் இருந்து
விடுவிப்பீர்களா ?
மனித தன்மை அற்ற
கோடை பாதைகளில் நான்
ஒரு உடம்பு மட்டும்தான் .
என்னை அப்படியே
விழுங்கி விடலாம்.
நான் ஒரு சரியான இரை .
சரியான இரை ஆவதற்கு
எதாவது வழியில் தயார்
செய்து கொள்ள வேண்டுமோ ?
நான் ஒரு இரை ஆவதற்கு
முடிவு செய்து விட்டேன்.
வாழ்வின் கஷ்டங்களை கண்டவர்கள்
எதை பற்றியும் குறை கூறுவதில்லை .
எல்லா வற்றையும் அனுபவித்தாயிற்று.
இவைகள் இல்லாதிருந்தால்
என்னுடைய வாழ்க்கை
முழுமையற்றதாகி இருக்கும்.
இப்பொழுது எல்லாம் புரிகிறது.
இரை,உடம்பு,வாழ்க்கை எல்லாம்.

Is human capable of grasping the reality behind human existence only after going through the path of difficulties,troubles, turbulence in life? Can't we comprehend the life we live while we are in the rat race? Is the incomprehensible comprehension eluding us?

Clouds by Sreedevi Nair

மேகங்கள்
மேகங்கள் மறைத்து கொண்டிருந்த
வானத்தை வேண்டும் என
வேண்டினேன் .
சப்தமான மழையினூடே
என்னுடைய தனிமை
புலியை போல பார்த்தது.
மேகங்கள் வானத்தை மறைத்ததை
அறிந்து கொள்ள
மழையினூடே இறங்கினேன்.
இரவின் பயமுறுத்தும்
இசையை போல வானம்
இருளாக இருந்தது.
மேகங்கள் கலைந்தபோது
மழையும் நின்று விட்டது.
இந்த மழையும் மேகங்களும்
கைகோர்த்து போஸ்ட் மாடர்ன்
குறியீடுகளை போல என்னை
கேலி செய்கிறதா ?
மேகங்கள் என்ன மழைக்கு
கைகாட்டிகளா ?
மேகங்களின் கைகாட்டிகள்
எங்கோ உறுமின .
மழையின் குறியீடுகள்
பன்மடங்காக மாறின,
எல்லா அர்த்தங்களையும்
எடுத்து கொண்டு.
மழைக்கும் மேகத்திற்கும்
புரியாத அர்த்தங்களை தன்னுள்
அடக்கிக்கொண்டு.

Wednesday, August 26, 2009

white egg by Sreedevi Nair in malayalam

வெள்ளை முட்டை
கருப்பு கோழியும் வெள்ளை
கோழியும் முட்டை இட்டன.
வெள்ளை முட்டைகள்!
இரண்டும் போட்டிபோட்டு
கருப்பு முட்டையிட முயன்றன.
முட்டை வெள்ளையாகத்தான்
இருந்தன.
வெள்ளைகொழி, கருப்புகொழி
இதில் திறமைசாலி யார?
வெள்ளை கோழி எல்லா
இடத்திலும் சென்று தான்
திறமைசாலி என்று பறை சாற்றியது.
கருப்பு கோழி கலவரப்பட்டது ,
தன்னுடைய வெள்ளை முட்டை
பொய்யானதா?
கருப்புகொழி வீணாக முயன்றது,
கருப்பு முட்டை இடுவதற்கு .

The colour complex in human beings is well explained in a subtle way, as is imagined by the fair skinned individuals and dark skinned individuals as well.

The following link is of importance regarding the colour complex written by a writer Jeyamohan

http://www.jeyamohan.in/?p=5971

Beggar woman by Sreedevi Nair

பிச்சைகாரி
நான் கண்ணை மூடி நின்றிருந்தேன்
சாலையில் சிறிது நேரம் .
குழந்தையை போல ,
உடலின் உள்ளே உள்ள
உறுப்புக்களை போல நடித்தேன்.
விழும் சில்லறைகளுக்கு குறைவில்லை.
என்னையே தேற்றிகொண்டேன்.
நான் கற்றுக்கொண்டேன் இந்த
தந்திரத்தை .
உலகம் என்னை சுற்றி
இயங்குகிறது.
பிச்சை எடுப்பது ஒரு
பழக்கமாக ஆகிவிட்டது.
சில்லறைக்கு மட்டுமல்ல
அன்பிற்கும் தான்.
பிச்சை எடுக்கும் வாழ்க்கை
எப்போதும் நிரந்திரமில்லை.
அது ஒவ்வொரு நிமிடதைபோல .
அது ஒரு அறிவு முதிர்ந்த நிலை.
எல்லா இடங்களிலும் வாழ்க்கை
இருப்பதில்லை.
அது ஒரு அறிவு,உள்ளிருக்கும்
காற்றைபோல.

words by Sreedevi Nair

வார்த்தைகள்
சில நேரங்களில் வார்த்தைகள் அம்புகள்
மற்ற நேரங்களில் தவளைகள் .
அது குதித்து கொண்டே நகரும்.
வார்த்தைகள் பல வகைகள் .
பச்சோந்திகள்,புறாக்கள், ட்ய்நஸரஸ் போல .
வார்த்தைகளுக்கு மட்டும் தான் நிறம் மாற
தெரியும்.
அவைகள் எப்பொழுதாவதுதான்
தன்னை பற்றி சிந்திக்கின்றன.
பேசும்போதும் சந்தோசம் அடையும் போதும்..
ஒரு வார்த்தை பேசப்படும்போது அதன்
தொடர்புகள் தேவையில்லை .,
எதுவும் தேவையில்லை.
வார்த்தைகள் எதை குறிக்கிறதோ
அப்பொழுது உயிரோட்டம் இல்லை..
வார்த்தைகளுக்கு உயிர் தேவையில்லை.
ஆனால் மனிதர்களுக்கு தேவை.
மனிதன் வார்த்தைகளை சீரழிக்கிறான்.

Night by Sreedevi Nair

இரவு
இரவு மழைத்துளியாக மாறி
மறைந்து கொண்டது .
ஒரு பறவையின் கருப்பான
இறகில் மறைந்து கொண்டது.
எங்கெல்லாம் பறவை பறந்து
சென்றதோ
அங்கெல்லாம் இரவு
சென்றது.
விடியல் வரும்போது ,
பறவை இறக்கை விரித்து அடித்த போது
இரவுக்கு வெறுமையாக இருந்தது .
இறக்கியில் இருந்து கையை விட்டு
கீழே விழுந்தது.

Thursday, August 20, 2009

Love's remains by Sreedevi Nair in Malayalam

Love's remains

அன்பின் மீதம்

இந்த மனதில் அன்பு இல்லை .

அன்பு விட்டு சென்ற மனதின்

நெருப்பிலிருந்து புகை மட்டும்தான்

கிளம்புகிறது.

மற்றவர்கள் தூக்கியெறிந்த

அன்பின் மீதங்களை

சேகரித்து அதை எரிப்பதுதான்

என்னுடைய விதியாகி இருக்கிறது .

நான் காத்திருந்தேன் அன்பின்

மீதங்களை சேகரிக்க ,

அதை தூக்கி எறிந்தவர்கள் ,

யுத்தகளத்திற்கு சென்றவர்கள் ,

பணத்தை திருட போனவர்கள்-

நான் எந்தவித புன்னியதுவமும்

பாராட்டவில்லை அவர்களைப்பற்றி .

எவ்வவளவு சுதந்திரமாக உள்ளேன்.

Wednesday, August 19, 2009

Different flowers by Sreedevi Nair in Malayalam / Tamil translation

Different flowers

வித்தியாசமான் மலர்கள்

என்னுடைய உடல் முழுவதும்

பல வகையான மலர்களால் ஆனது.

ஒரு மலர் சிவப்பு நிறம் பூசியது ,

ஹைபிச்கிஸ் மலரை போல .

பல மலர்களின் பெயர்கள் தெரியாது.

மலர்கள் அதிசயமான புதிர்களை

போல வாழ்கின்றன .

எந்த விதமான வித்தியாசமில்லாத

என்னுடைய உடம்பில் இருந்து

எந்த மலர்களையும் பறிப்பது இல்லை .

எனக்கு இந்த மலர்கள் தேவையும் இல்லை.

சில சமயம் வேறு மலர்களுக்காக தான்

இந்த பயணத்தை தொடர்கிறேன்.

Before the birth of silence by Sreedevi Nair in Malayalam / tr in Tamil

Before the birth of silence by Sreedevi Nair
அமைதி அவதறிக்கும் முன்னால்

ஒரு சப்தம் கேட்டது .
அது எல்லா வீடினுள்ளும் ,குளியல்
அறைகளுக்குள்ளும் சென்று வந்தது .
அது நிர்வானமகியது .
கடைத்வீதிகளிலும், குளங்களிலும் ,
ஜாடிகளிலும் , மோட்டார் வாகனங்களிலும்
சென்று திரும்பியது .
ஒரு துணையை தேடியது .
கிடைக்கவில்லை.
சப்தங்கள் எல்லாம் மாமிச பட்சினிகள் .
அதனுடைய குட்டிகளையே அவை
சாப்பிட்டுவிடும் .
பெரியவைகள் சின்னவற்றை
சாப்பிட்டுவிடும்.
சின்னவை பெரியவை மூச்சு
விடும் பக்கத்தில் கூட போகாது .
சிறிய மீன்களை போல சிறிய
சப்தங்கள் அங்கும் இங்கும்
ஓடுகின்றன.
சிறிய சப்தங்கள் உள்ளேயே
இருக்கின்றன ,
இல்லையேல் அவைகள் விழுங்கப்படும்
என்னும் பயத்தினால் .
அவை பிறப்பு எடுக்கும் முன்னேயே
வாழ துவங்குகின்றன .
அவைகள் தான் அமைதி.
அதனுடைய அர்த்தங்கள் எல்லாம்
குழப்பி வைக்கப்பட்டிருக்கின்றன .
ஆமாம், சில காலங்களில் வெறுமையே
மிஞ்சுகின்றன.
நாம் பிரக்கமட்டோம் என்று சத்தியம்
செய்துகொண்டு வாழ்கின்றன .
அவைகள் பிறப்பதற்கு முன்பு
அமைதி சப்தமாக மாற முடியுமா ?
இறப்பிற்கு பின்னால் இருப்பதை
அவைகள் எப்படி அறியும் .?


In search of me by Sreedevi Nair in Malayalam / tr to Tamil

In search of Me by Sreedevi Nair in Malayalam
transalated to Tamil
என்னை நான் தேடியபோது
என் விரோதிகளை நினைத்தேன் .
இந்த நகரத்தின் எங்கே ஆள் அரவம்
இல்லாமல் எதோ நாயசெத்து கிடப்பதை
போல உள்ள இடத்திற்கு சென்றேன் .
அங்கே என்னை காணவில்லை .
சவங்களை தலைகீழாக
தொங்கவிட்டிருந்தார்கள் .
கடைசி மூச்சு அந்த ஆட்டின்
மூக்கிலிருந்து வெளியேறுவதை
பார்த்தேன்.
'broiler' கோழிகள் அந்த
கொலையாளிக்கான கூண்டுகளில்
காதுகொண்டிருப்பதை பார்த்தேன்.
அரசாங்க அதிகாரிகள் அந்த எலும்பு துண்டுகளை
தேடி அந்த தெருக்களில் வந்தபோது
என்னை நான் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.
வீட்டிற்கு வந்து நிர்வாணமாகி கட்டிலுக்கு
சென்றபோது என்னை காணவில்லை .
என்னை அனைத்து கொள்ளும் இடியாக
வந்தது நானா ?

An Empty Bottle by Sreedevi Nair in Malayalam

An Empty Bottle by Sreedevi Nair in Malayalam tr to Tamil
காலி பாட்டில்
காலி மினரல் தண்ணீர் பாட்டில்
சாலை ஓரத்தில் கிடக்கிறது .
அந்த சாம்பல் நிற பிப்சுப்ப்பான
பாட்டிலை கவனிக்காமல் கடந்து
போகிறார்கள்.
சில சிறுவர்கள் அந்த பாட்டிலை
கசக்கி பையினுள் இட்டு
செல்கிறார்கள் .
காலி பாட்டில் ஒரு தத்துவம் .
மனிதனும் காலி பாட்டில்
போலத்தான்.
காலி பாட்டில்கள் மட்டுமல்ல
மனிதர்களும் குப்பைதொட்டிகளில்
கிடக்கிறார்கள் கவனிப்பார்கள் இன்றி.
சாலை ஓர குப்பைகளில் உயிரோட்டம்
இருக்கிறது .
அங்கே எந்த துணையும் இன்றி ,
முகாந்திரம இன்றி ,ஆண் பெண் என்ற பாகு
பாடின்றி , பெண்ணீயம் இல்லாது
குப்பைகளில் கிடக்கிறார்கள்.
நன்றி சொல்லவேண்டும் ஜனநாயகத்திற்கு .
அரசாங்கத்திற்கு மனிதர்கள் தேவை இல்லை .
ஆனால் முகவரி,வீடு,வோட்டு ,பணம்
எல்லாம் தேவை.

Friday, August 14, 2009

wetness of rain by sreedevi nair /Tamil tr

மழையின் ஈரம்
மழையினூடே பார்த்த முகங்களை ஞாபக படுத்துங்கள்
முதியவர்கள் குழந்தைகள் ஆகிறார்கள்
குழந்தைகள் வேறு உலகத்திற்கு செல்கிறார்கள் -
அவர்கள் வயதை மறந்து .
மழை என்பது ஒவ்வொருவருடைய கற்பனை.
மழை என்பது
சுருக்கங்களையும் ,வலியையும் ,சந்தோஷங்களையும்
துக்கங்களையும்
மாற்றுகிறது .
ஒரே ராகம் தான் மழையில் கேட்கும் ,
ஒரே பாடல்தான் கேட்கும் ,
இந்த மழையின் சப்தத்தில்
முன்னே கேட்ட பழைய பாடல்கள் எல்லாம்
மறுபடியும் கேட்கும் .
அந்த உலகின் சட்டங்கள் எல்லாம் வித்தியாசமானவை .
அந்த உலகம் சிறகு விரித்து பறக்கும்போது ,
சப்தமிடும் தவளைகளும் , பறக்கும கரப்பான் பூச்சிகளும்,
மழையும் , அந்த இரவும் இணைந்து ,
இந்த உலகின் உணர்ச்சிகளுக்கு
மறுபக்கமாக அமைகின்றன .
இந்த உலகின் உணர்ச்சிகளை போலவே
இந்த மழையின் கூறிய அம்புகள்
கைவிடப்பட்டவர்களை கவலைப்பட வைக்கிறது .
மழைக்கு மனது இல்லை .
மழையை உணர முடிந்தவர்கள்
அவர்களுக்கும் ஒரு மனது இருக்கிறது என்ற
ரகஸ்யத்தை உணராதவர்கள் ஆகிறார்கள் .
மழை என்பது சரித்திர காலத்திற்கு முன்னால் இருந்து
ஒரு ரகச்யமாகவே இருக்கிறது.
விஞ்ஞானம் கண்டுபிடிக்க முடியாத
ரகச்யமாகவே இருக்கிறது!!!!!

When raining takes place, it brings happiness , nostalgia,sorrow and a comination of emotions to all those who feel or see ........ but for the poet this brings out like a video all the emotions,destitudes,frogs, cockroaches, darkness, sufferings, mindlessness of humans,transformations of emotions.......... for some, rain is a medium through which they travel down the memory lane and be in the past mastigating the happenings in the past ................

Tuesday, June 9, 2009

Body by Sreedevi Nair in Malayalam

Body / உடல்

பெண்ணின் உடல் என்பது பெண்தான்.
ஆனால் பெண் மனம் என்பது ஒன்றும் பெண் இல்லை.
உடல் என்ன ஆணை இடுகிறதோ அதற்கு
அடிபணிகிறேன் .
மற்றவர்கள் என்ன சொன்னார்களோ
அதிலிருந்த என் உடல் பற்றி நான்
அறிந்து கொண்டேன்.
என்னுடைய உடலை பற்றி தெரிந்து கொள்ள
விழைகிறேன்.
உடல் அழுக்கானதும் காமமும் உடையது
என்று சொல்கிறார்கள் .
வைத்தியர்கள் உடல் குப்பை என்று
சொல்கிறார்கள் .
புலவர்களுக்கு அது கனவு.
உடலுக்கு கனவு காண உரிமை இல்லை.
நான் கனவு காண்பதுவும் இல்லை.
உடலை பற்றிய அபிப்ராயங்கள் ஆண்களால்
உருவானது.
நான் என் உடலை காலை கடன்களை கழிக்கும்போது
மட்டும் தான் பார்க்கிறேன் .
அப்போது காமம் ஒன்றும் இல்லை.
உடல் புணர்ச்சியில் கூட உடல் என்பது இல்லை.
ஆனால் ஆண் பார்க்கிறான்.
கண்ணாடி என் உடலை சிதைத்து தான் காட்டுகிறது.
என்னுடைய் உடலை கண்ணாடியில் பார்க்கும்போது
நான் பயப்படுகிறேன்.
பரிதாப படுகிறேன்.
என்னுடைய் உடலில் எந்த காமமும் இல்லை.
என்னை யாரோ வேட்டையாட பின்னால் வருவது
போல உணருகிறேன்.
எனக்கு காமம் ஒன்றும் இல்லை.
மற்றவர்களின் காமம் அவர்களின் எணனன்களில்தான் .

Very clear presentation of human thoughts anout the female body; body does not have the differentiation........ but perception about the female body by males; Body does not have the sexuality , but people look at it with erotic thoughts have that in their minds.No real figure is reflected by the mirror is another angle of looking at the body in a poetical way with a tinge of physics and philosophy.

Sunday, June 7, 2009

Tree / a poem by Sreedevi Nair in Malayalam


Tree / மரம்

மரக்கிளைகளில் அமர்ந்திருந்த காற்று
எங்கே போனது.
பூமியில் இருந்து எழுந்த அந்த காற்றில்
தெரியாத கவிதைகளின் குறியீடுகள் .
காற்றின் தொடுதலில் உயிரின்
உயிர்ப்பு தெரிகிறது .
அந்த காற்று திரும்பி வரவே இல்லை.
அதற்கு பதிலாக மற்றொன்று வந்தது.
அந்த காற்று சொன்னது:
என்னுடைய பெயர் "அஷ்வதம் "
நான் ஒரு மரம்.
பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்னாள்
வெட்டப்பெட்ட மரம்.
நான் காணாமல் போன என் வகை மரங்களின்
முகவரியை தேடி வந்தேன் .
மரம் என்பது ஒரு பாடல்.
பாடலின் ஒவ்வொரு பகுதிக்கும்
ஒரு முடிவு வார்த்தையும்
ஒரு உப வார்த்தையும் உண்டு.
அமைதியின் ஆழத்தில் இருந்து
முளைத்து எழும் மரம் ,
தானகவே அதன் சாவை அனைத்து கொள்கிறது .
மரம் மாண்பான சாவை விரும்புவதில்லை.
சாவை எதிர்ப்பது என்பது மரத்தின் தத்துவம்;
அதை கோடாலியால் வெட்டுவது என்பது
மனிதனின் தத்துவம்.
How beautifully the blowing wind,sprouting seed,tree's life and death are linked with one another with the background rustling of environmental protection; how man has swerved fromthe path of humanness by being brutal to felling trees before its dignified end. How the soul of the tree lives till its designated natural end [ as depicted in the poem ], by visiting the places where it lived, how extinction is pathetically looked at by the ' murdered' tree............... and how insensitive man has become to the environment he lives in . What better things remain to be said in a small poem like this on the topic " saving trees "

Saturday, June 6, 2009

Philosophy by Sreedevi Nair in Malayalam

Philosophy / தத்துவம்
எல்லா தத்துவங்களையும் துரத்திவிட்டு
நான் சுதந்திரம் பெற
நானே தத்துவமாக மாறிவிட்டேன் .
எல்லா மந்திரங்களும் சொல்லப்படவேண்டும் .
என்னுடைய மனதை தத்துவமாக்கி
மந்திரதிர்க்காக கடவுளை அங்கே அமர்த்தினேன்.
சரியானதையும் தவறுகளையும் கலந்து
கருப்பையும் வெள்ளையும் கலந்து ,
இப்போது உண்மை எது புராணம் எது
என்று மனம் குழம்புகிறது .
நம்முடைய மனதில் நாமே புனைந்த
சிறைகள் உள்ளன .
அங்கே வேதங்கள் இல்லை .
கூர்மையான வார்த்தைகளுக்கு காத்திருந்தேன் .
கிடைத்தது சோப்பை போல மென்மையானவை .
ஒட்டிக்கொள்ளும் மனதை தேடினேன் .
கிடைத்ததோ வழுக்கும் பாசிகள் .
காதலை தேடி அகராதிகளை ஆராதித்தேன் .
வந்த வார்த்தைகளோ முரன்பட்டவைகளே .
நம்முடைய பார்வைகளே நீதிகளாக
மாறுகின்றன .
அதனுடைய இயல்பாகவே அப்படி மாறுகின்றன .
அர்த்தங்கள் ஒன்றும் வரியாருக்கப்பட்ட விதிகளில்லை .
எல்லாம் வார்த்தைகளின் விதி.
Mind becomes a prison when we are unable to unlearn the 'learnt ideas' in our preconceived minds, and when it becomes empty we have voidness and nothing more. And the chantings and images disappear ......... pure Brahmam without colour , form, name and every conceivable thing merges with THAT and becomes THAT. Nothing more remains..........

Meaning by Sreedevi Nair in Malayalam

அர்த்தங்கள்
அந்தங்களை தேடி நாம்
எழுத்துகளிடம் போகின்றோம் .
எழுத்துக்களும் உபயோகப்படவில்லை .
யாரோ ஒருவருடைய அர்த்தங்களை
சுமந்து வரும் எழுத்துகளும் பயனற்றவை .
என்னுடைய பச்சை குத்தப்பட்ட மனதில்
எந்த விதமான சிதறிய அர்த்தங்களும் இல்லை .
அர்த்தமில்லா உலகில் வாழ்வது
மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறது.
நுழைக்கப்பட்ட அர்த்தங்கள்
வாந்தி எடுக்கப்பட்ட உணவைபோல்
அருவருப்பாக உள்ளது .
அர்த்தங்கள் தொலைந்த வாழ்க்கை எனும் வீதியில்
மனது தனிமையாக இருக்கிறது .
மனித மனது எவ்வளவு வெறுமையாக
உள்ளது !
எல்லா எதிர்ப்பான அர்த்தங்களை சேகரித்து
உயிருடன் இருக்க முயற்சிப்போம்.
தலையெழுத்து அனுமதித்தால்தான்
புல்பூண்டு கூட வளரும்.
நேற்றைய அர்த்தங்களை தேடி
சங்கடங்களை சொத்தாக்கிநேன்
எல்லா அர்த்தங்களும் எதிர்ஆனவைதான் .
அர்த்தமில்லாதவைதான் என்னுடைய
அர்த்தங்கள் .
அர்த்தமில்லாதவைகளில்தான் அர்த்தங்கள்
உள்ளது .
அர்த்தமிலாமையில் தான் சொவ்கர்யமான நிலை.
நான் அர்த்தமில்லாத நீர் நிலைகளில்
வாழ்கிறேன்.

Very sincere in ventilating her feelings in the lines used ........... meanings of the words through
interpretations is never ending.Trying to find the meanings in the words used by others shall drive us to never-ending circus of going round round...........
So instead of trying to find the life through the words, we'd live as it comes, since no one knows what is awaiting us the very next moment........ It is so beautiful that no one knows for certainty
what is awaiting us............. if we are able to find meanings in all the happenings ............ life becomes dull , insipid and meaningless, so let us not be too much logically meaningful in our living.

Wednesday, June 3, 2009

Flowering Tree / Sreedevi Nair in Malayalam


பூத்துகுலுங்கும் மரம்
மலர்கள் என்னை குறியிட்டன
நான் ஒரு பூக்கும் மரம் என்று .
மலர்களை தேடி அவைகள் வந்தன .
மலர்களின் கனவுகள் உண்மை என்று
நினைக்கிறார்கள் பலர் .
நான் என்னுடைய கொடையால்
மலர்களை நிரப்பினேன் .
மலர் என்பது ஒரு செய்திஅல்ல .
மலர் ஒரு செய்தியாக கூடாது .
மலர்கள் உதிர்வதற்காகதான் .
நேற்று உதிர்ந்த மலர்கள் யாருக்கும்
தேவை இல்லை .
உதிர்ந்த மலர்களை நினைத்து கொண்டு
இருப்பது இயற்க்கைக்கு எதிரானது .
எங்கும் சாயாமல் பூத்து குலுங்கும் மரம்
தனிமையை உணரக்கூடாது.
தனிமை என்பது வேண்டுமென்றே
பெறப்படுவது .
தனிமையாக வாழ்க்கையை பார்த்தால்
வாழ்க்கை என்பது சலிப்பாக இருக்கிறது .
நான் பூக்களை உதிர்த்து விட்டு
என்னுடைய தனிமையை தனிமை படுத்தினேன் .
என்னிடம் பூத்த மலர்களுக்கு
நறுமணம் இல்லை .
முடிவாக மலர்கள் என்னை மறந்தன .
எந்த மலரும் என்னை அறியவில்லை .
ஒவ்வொரு மலரும் வேகமாக வளர
சென்று விட்டன.
வளர்ச்சி என்ன பாவமா ?
வளர்ச்சி முழுமையாகும் போது
அழகும் நறுமணமும் பெறபட்டாலும்
வீழ்ச்சி என்பது தவிர்க்கமுடியாதது .
எனக்கு சலிப்பாக இருக்கிறது .
மேல் நோக்கி மீண்டும் மீண்டும்
பார்த்து கொண்டு இருக்கும்போது
என்னை யாரவது கீழிறக்கி வைக்க
முடியுமா .

We could comprehend the motherly perspective in this poem............ expecting and longing for the children's affection and nothing more in return from them.Symbolism is perfect in humming the parental love towards the children.

Sunday, May 31, 2009

The Painted Forms / Sreedevi Nair in Malayalam


வண்ண உருவங்கள்

பயமுறுத்தும் நிறங்களால் உருவங்கள்
அந்த 'கேன்வாசை' நிறைத்து இருக்கின்றன .
பல நிறங்களுடன் தூரிகையில்
இருந்து ஒழுகும் வண்ணங்கள் பேய்களை போல
அந்த கேன்வாசில் உள்ள உருவங்களை அழகுபடித்தன
இந்த வண்ணங்களுக்கு பின்னால் ஒளிந்து கொண்டு
யார் இந்த உலகை பயனுள்ளதாக ஆக்குகிறார்கள் .
இந்த வண்ணங்கள் என்ன ஒரு பயங்கரமான
உண்மையின் பிரதிநிதிகளா அல்லது வாரிசுகளா ?
என்னுடைய வாழ்கையை வண்ணங்கலாக்காமல்
இருக்க நான் தூரிகையை கழுவி வைத்தேன் .
மனித உணர்ச்சிகள் என்ன பச்சை நிறமா ?
இயற்கை என்ன பச்சையா ?
இந்த இயற்கையின் பச்சையும் ஒரு முகமூடியா ?
வண்ணம் அடிக்கப்பட்ட முகங்களில்
உள்ள உணர்ச்சிகளை சுலபமாக அறிய
இந்த வாழ்க்கை சித்திரத்தை வன்ன்மடிக்காமல்
இருக்கலாம் .
இந்த கேன்வாசில் மேல் கண்ணுக்கு தெரியாத
வெற்றிடங்கள் மலருகின்றன .
முகமூடியை தூக்கி எறிந்த ஆத்மாவை தேடுவது
என்பது எப்போதும் சற்று விபரீதம்தான் .
சந்தோஷமான உணர்ச்சிகள் விபரீதங்கள் தான் .

A painter painting on a canvas is a normal thing in a serene atmosphere; but for this poet, paints dripping on the canvas are devils, colours are representations of terrible truth, and colourless , maskless faces on the cancas are easily detectable emotions................. 'Painted forms' are the masks far away from the TRUTH........,,,,,,,,,,,,,,,,

Tuesday, May 26, 2009

Time

Time / காலம்

வெள்ளி பூத்த அழகான என் ஞானத்தை
கருப்பு நிறமடித்து இருளில் தள்ளினேன் .
ஞானம் என்பது சொர்கமானால் ,
என்னுடைய உலகம் இருளில்
தடுமாறுகிறது .
நான் வேறோருவனாக விரும்பவில்லை .
எனக்கு மற்றொருவனுடிய கால் சுவடுகள்
தேவையில்லை .
காலம் என்னுடைய வழியில் சிலந்திகூடு
பின்னி இருப்பது தெரிகிறது .
சோர்வடைந்த அந்த காலத்தின் சுவர்களுக்கு
பின்னால் பார்த்தால் அங்கு ஒன்றும் இல்லை .
வாழ்கையின் சூட்சுமம் எல்லா இடத்திலும்
உண்மையாகவே இருக்கிறது .
என்னை சமாதான படுத்த காலம்
அணிந்திருக்கும் எல்லா உடைகளும் கீழே
விழுகின்றன .
என்னுடைய ஆத்மாவிலும் கூட நிறைய பாசாங்குகள்
இருக்கின்றன .
அந்த பாசாங்குகளை அகற்றி விட்டு நிர்மலமாக
இருக்க விரும்புகிறேன்.

How time silently brings about guises in our soul and how nature changes our inward and outward appearances,,,,,, is clearly brought out in this poem. When the guises are shed down
how beautifully we become child-like in our minds......... well that is what travelling from ignorance to innocence.........

Sunday, May 24, 2009

Plurality of Vision

Plurality of Vision / பன்மை பார்வைகள்

வெளி உலகத்தின் பிரம்மாண்டமான ஏமாற்றம் .
துணிமநிகளோ , காட்சிகளோ , அல்லது
எந்த பொருளும் என்னை சமாதான படுத்தாது.
தொட்டால் எல்லாம் பனிபோல உருகுகின்றன .
எல்லா பொருட்களுக்கும் பொதுவாக
ஏதாவது உள்ளதா ?
அப்படி இருந்தால் எல்லாம் ஒரே மொழியில்
பேசும் அல்லவா?
நான் மனதில் பார்ப்பதை கண்கள்
காணவில்லை .
என் கண்முன்னே என் கண்கள் கொண்டு வந்து
குவித்த அழகெல்லாம் எங்கேயோ ஒளிந்து
சென்றுவிட்டன .
என்னுடைய் இயற்கை என்னுடைய மனதில்
எங்கோ நாதம் எழுப்புகிறது .
காண முடியாத கண்களுக்கு அமைதி
உண்டாகட்டும் .
இந்த உலகில் எல்லாம் தெரிவது இல்லை .
எல்லாம் பார்வைக்கு அப்பாற்பட்டவை .
இதுதான் உலகம் என்று யார் வந்து நம்ப
வைக்க போகிறார்கள் .
மனதை மாற்றிகொல்லாமல் வாழ
முடியாதா ?
நான் என்னுடைய மனதை ஒவவொரு
நொடியிலும் மாற்றமுடியாது .

Although topic is 'plurality of vision' what is really said is not plurality; rather the unchangeable only vision present on this earth............ true vision.........perceptions change but inner vision is always one,,,,,,,,,,,, eh?





Saturday, May 23, 2009

Solitude / tr from malayalam thro' English

Solitude / தனிமை [ அல்லது ] ஏகாந்தம்
தனிமை என்ற உலகில் நான்
என் சோகங்களுக்கு ஒரு நினைவகம்
கட்டினேன் .
வண்ணத்து பூச்சிகள் போல் என்
நினைவுகள் பறக்கின்றன .
வருவேன் என்று சொன்ன நண்பர்கள்
கூப்பிடுவது கூட இல்லை .
துன்பத்தை தாங்குவது இப்போது
மனதின் வேலை இல்லை .
அது உடம்பின் உரிமை ஆகிவிட்டது .
துன்பங்களுக்கு வீடுகளோ நாடுகளோ
மொழிகளோ இல்லை .
அவைகள் ஒரு இடத்தில் துவங்கி மற்றுமொரு
இடத்துக்கு போகிறது.
என்னுடைய் உடல் இப்படி திரியும் துன்பங்களுக்கு
தங்கும் துறைமுகமாக முடியுமா ?
நான் நினைவுகளின் கடற்கரையில்
காத்திருக்கின்றேன் .
என் மனது மணல் துகள்போல் சிதறி இருக்கிறது .
வாழ்க்கை என்ன இந்த சிதரல்களா ?
நான் நடக்கும் பொது சில மனிதர்களின்
நினைவலைகள் வீசுகின்றன .
எல்லா மென்மையான உணர்ச்சிகளும்
கடுமையான இரும்பாகின்றன .
காலத்தின் தொடுதலினால் எப்படி
மாறிவிட்டேன் நான் !!!

Despite the seemingly normal life we all lead, how imperceptibly we all change and metamorphose throgh the passage of time is touched upon in her own inimitable style. And everyone is alone , is the truth enunciated here.

Scattered Rain

சிதறிய மழை
உயிர்பித்து ஒரு மழைத்துளி
என்னை
யாராவது என்னை அந்த தெரியாத
அன்பு பாதைக்கு அழைத்து செல்ல
வருவரா ?
அந்த ஆணியை போல குத்தும் மழைதுளிகளிடமிருந்து
வசவுகளையும் பெருமூச்சையும் பெற்றேன் .
என் கண்களில் காணும் காமத்தை அந்த
மழைத்துளிகள் திருட முடியுமா ?
ஏதோ உயிருள்ள பொருளைப்போல அந்த
மழைத்துளி என்னை அழைக்கிறது .
ஆனால் மழை என்கண்களுக்கு தெரியவில்லை .
மழை என்பது தகர்ந்து போன வாழ்க்கையின்
சிற்பங்களை போன்றது .
என்னுடைய மனது இன்னும் அமைதிபடவில்லை .
உடைந்து போன மனதின் கண்ணாடி துளிகளில்
இந்த மழையின் பிம்பங்கள் தெரிகின்றன .
மழையை தேடிக்கொண்டு நான் வானத்தையும்
என் மனதையும் பார்கின்றேன் .
என் அன்பு மழையாய் பொழியும் என்று
விரும்புகிறேன் .

The whole process of rain and raining and rain drops are symbols of love to the poet;
she compares the sky and her mind, and seeking love from both............ rather compassion.

Sunday, May 17, 2009

The Serpent's journey / by Sreedevi Nair in Malayalam

பாம்பின் பயணம்
அணைக்க வரும் கைகளில் நாம் ஏன்
கைரேகைகளை பார்க்க வேண்டும் ?
என்னை நிம்மதி படுத்தும் அலங்கார
அன்புள்ள மனதை பார்த்து அன்பு
செலுத்துகிறேன் .
மற்றுமொரு பகுதி என்பது என்பது
அந்த அன்பை பொழியும் கண்கள்
அந்த ஆளை பிடித்து நிறுத்தும் அன்பான கண்கள் .
அந்த கண்கள் என்ன உணருகிறது என்பதோ
அல்லது அதன் அழகோ எனக்கு தேவையில்லை .
அன்பொழுகும் வார்த்தைகள் எனக்கு தேவையில்லை
நாக்கிலிருந்து நழுவும் தேன் சொட்டும் வார்த்தைகள்
என்னுடைய கோபத்திற்கு
உணவாகாது .
அழகான உதடுகளை விட
உதடுகளின் உள்ளே உள்ள அழகான பற்களை விட
உதடுகளின் அன்பையே தேடுகிறேன் .
நான் என்னுடைய ஆன்மாவை உற்று நோர்க்கும்போது
இதை எல்லாம் பார்க்க முடிகிறது .
என்னுடைய நம்பிக்கைதான் என் மூச்சு .
என்னை தேடிக்கொண்டிருக்கும் அந்த மனதின்
அந்த மூச்சுகாற்றில் சந்தோஷப்படுகிறேன் .
அழகான மூக்கின் முனைகளையோ
அணைக்க வரும் அழகான கைகளையோ
நான் தேடவில்லை
அபூர்வமான அன்பையும்
அமைதியாக அரவணைக்கும் கைகளையும்
நினைத்து கொண்டிருக்கிறேன் .
கடுமையான் இதயத்தை விட
மென்மையான அன்புள்ள இதயத்தில்
இருக்க விழைகிறேன் .
என்னுடைய வழியை கால்களின் அழகோ
அல்லது அதன் அமைப்ப்போ
தீர்மானிப்பதில்லை .
என்னுடைய தளராத உறுதியுடன்
நான் மண்ணின் மேல் வைத்திருக்கும் உறுதியுடன் சேர்ந்து
ஒரு பாம்பை போல் என்னுடைய நினைவுகளில்
ஊடுருவிகறது .
என்னுடைய நினைவுகள் அந்த பாம்பின் பாதையை
முடிவில்லாமல் பின்பற்றுகின்றன.

The poet when goes into the inner recess of the mind, finds the truth of falsity of beauty.............
like lips, teeth, honeyed words, eyes ............... but cherishes the true love ............... the love that blossoms on the basis of inner beauty ............. so truthful ............... in its ramifications!!!
Words and 'physical' become meaningless in that world of beauty........................

Wednesday, May 6, 2009

The Fan / from Malayalam thro' English


மின் விசிறி

விசிறி சுழன்று கொண்டே இருக்கிறது
அது இந்த வெட்டி பசங்களை மதிப்பதில்லை
இவர்கள் காற்று வாங்க இங்கே வருகிறார்கள்
இவர்களுக்கு காற்று தருவது
தற்கொலைக்கு சமம்
சுழலுவதை என்னால் நிறுத்த முடியவில்லை
தலையும் உடம்பும் போட்டிபோட்டு கூட ,
இப்படி சுற்றுவது ஒரு வித்தியாசமான தலைவிதி
எவ்வளவு கேலியாக உள்ளது
எந்தவிதமான பற்றும் இல்லாமல் சுழன்று
கொண்டே இருப்பது. சொத்த்துக்களையும் விலாசங்களையும் தேடாமல்
அதை பற்றி நினைக்காமல் ,
அதற்க்கு தெரியும்
இதை பற்றி எல்லாம் நினைத்து
காலத்தை வீணாக்க வேண்டம் என்பது .
மின் விசிறி உறுதியானது
இதை எல்லாம் உதறிய உருவம் அது
மனிதர்களும் பொருள்களும் எளிதாக
மறக்கபடுபவை என்னும் உண்மையை
அது உறுதிபடுத்துகிறது .
The poetess does not like people who take advantage of those innocent people , and feels strongly about giving help to those who do not care a bit for those who help them; she feels it is suicidal to give help those who dont deserve it.
Another thing which makes us to sit up , is why people are in the rat race running after property , name and fame ceaselessly , without knowing the reality that nothing remains for ever and life is transient in this earth.............
Does she mean the wheel of Karma rotating ceaselessly without passion or any attachement whatever................?
Does she feel remorse when people dont realise that at present some people are fortunate enjoying without knowing the cause behind their enjoyment .............. why this wind of fortune blows in their direction.............. is she angry about these people.............
who just live not going beyond the veil of Maya [illusion]......................wasting all the life after money and materialistic objects.................Oh ...........

Wednesday, April 29, 2009

Sea for sale / Sreedevi Nair


கடல் விற்பனைக்கு / மலையாளத்தில் ஸ்ரீதேவி நாயர்
______________________________________________
கன்னியாகுமரிக்கு சென்றபோது நான்
ஒரு கடலை கண்டேன் , அதை
திருடி நான் என் வீட்டுக்கு கொண்டு வந்தேன்

என் நண்பி கெட்டாள்:
எந்த வகையான கடல் அது
சோக கடலா ?
பழிவாங்கும் கடலா
அல்லது
கட்டிலில் இருக்கும் கடலா ?

நான் சொன்னேன் :
என் கடல் என்னுள் இருக்கும்
பெண் எனும் கடல்
ஒரு பெண்ணை வீட்டில் அடைக்க முடியுமா
அவள் மறுபடியும் கெட்டாள் :
வீட்டில் இருக்கும் பெண் ஒரு பகுதியே
முழுமையான பெண் வேறெங்கோ இருக்கிறாள்
நான் பார்த்த முழுமையான பெண்ணை நான் கொணர்ந்தேன்
ஆனால் அந்த பெண் கடலாக இருந்தால் அவ்வளவே
இந்த பெண் கடல் என்ன செய்யும் ?
இது படுக்கை அறையில் அடைப்படாது
பூஜை அறையில் .....
உப்பரிகையில் .........
வெராண்டாவில் ...............
அல்லது
மனதில் ?
நாம் சென்று கடைவீதியில் பார்க்கலாம் !!

Note:
The silence and reverberations of the words used in the poem, are deep and mostly silent like the sea; like sea the poem contains all - pearls, sharks,fishes,corals,sunken ships of the past,rays of bright sun penetrating the surface and reaching the deep waters. The words unsaid, give more meanings to the poem; sea and woman's mind are deep unfathomable by any ordinary humans............. containing the 'uncontainable' .............. trying to contain the sea is fruitless and foolish. Who can market the ' unmarketable' phenomenon and who under the sun could buy the 'unbuyable' infinity. Going to the market place is a wasteful endeavour............... but why the last line ? ................. is only to test the brilliance of the readers? .................. try to delve deep into your mind to perceive a part of the whole................. the whole sea is immeasurable and the deepness is incomprehensible to human mind..................and the sea can not be bought or sold in the market place............... why readers................. is it correct? Reflections of the reflections of the mind ........... never ending ................

Friday, April 24, 2009

Quarrelsome Kitchen Vessels By Sreedevi Nair /Tr into Tamil

>சண்டை இடும் சமையல் அறை சாமான்கள் என் சமையல் அறை சாமான்கள்
நிறைய விஷயங்கள் பேசுகின்றன
சினினாவை பற்றி
சமைப்பது பற்றி
இவை துணி உடுத்துவதை பற்றி கூட பேசுகின்றன .
சில விஷயங்களை பற்றி அவைகளுக்கு தவறான
அபிப்பிராயங்கள் இருக்கின்றன .
சில சமயங்களில் வேற்றுமையின் பொருட்டு
சண்டை இடுகின்றன
அதனால் கீழே விழுந்து தற்கொலைகள் கூட நிகழ்கின்றன .
எப்பொழுதும் குறை கூறும் முதியவர் போல
மனோ பாவம் அவைகளுக்கு இருக்கின்றன .
எப்படியும் நான் மரியாதையை காண்பிக்கிறேன்
அவைகளை வரிசையாக ஒழுங்காக வைக்கிறேன்
ஆனாலும் அவைகள் குதிக்கின்றன
சண்டை பல சமயம் கை கலப்பாகவும்
உடைந்து விழுவதிலும் முடிகிறது
நான் உறங்க செல்லும் பொதுகூட
அவைகள் உறங்குவதில்லை
அவைகள் எப்போதாவதுதான் உறங்குகின்றன
இரவு ஒன்று அல்லது இரண்டு மணிக்கு கூட
சண்டை இடுகின்றன
அவைகள் விஷயங்களை தீர்மானிக்கும பொழுது
பூனை வந்தால் கூட துரத்தி விடுகின்றன
கண்ணை இமைக்காமல் இரவு
பூராவும் என்னதான் செய்கின்றன இவைகள் ?
அமைதியாகவும் நேராகவும் நிற்கின்றன .
நான் வரும்போது என்னை கேலி செய்கின்றன
தாகம் எடுத்தால் கூட தண்ணீர் குடிப்பதில்லை
குளிப்பதும் இல்லை
என்னை நோக்கி புன்னகை செய்கின்றன
கண்ணீர் சிந்தி முகத்தை பளபளப்பாக வைத்து கொள்கின்றன
என்னை சந்தோஷமாக வைத்து கொள்வதற்காக நான்
நான் வெளியே செல்லும்போது அசையாமல் இருக்கின்றன
நான் திரும்பி வரும் வரை அப்படியே இருக்கின்றன

எனது சமையல் அறை சாமான்கள் அமைதியாய் இருப்பதற்கான
ஆயத்தம் செய்வது எவ்வளவு இதயத்தை துன்பப்படுத்தும்
செயல் என்பது
எனக்கு அவைகளை காணும்போது புரிகிறது !!!!!!

Note :
This Poetess is a strange happening to Poetry in India,When people live without communion despite the so called communication ,she has been able to maintain a communion even with inanimate objects like kitchen utensils, now we understand as to how a poet tries to contact the incomprehensible by maintaining a child-like innocence. When life is lived , forgetting the preconceived ideas, and the accumulated knowledge over million of years, mind perceives the 'the unknown' by casting away the 'known'
Well, utensils are not the direct meaning of the word used,................ you can imagine what she means when she says................. '"when I am going out..." , may be outer body experience and meditative super consciousness.............. when everything appears timeless and space less.......... both inanimate and animate................
















Wednesday, April 15, 2009

sculpture and the sculptor / sreedevi nair in Malayalam

சிற்பமும் சிற்பியும்
------------------------
கூட்டம் கூடிக்கொண்டு இருக்கிறது
நிர்வாணமாக இருக்கும் பெண் சிலையை பார்ப்பதற்கு
ஒரு தேவதாரு மரத்தின் அருகே அந்த சிலை நிறுத்தப்பட்டு இருந்தது

நிர்வாணம் கவர்ச்சியா என்ன ?
சிற்பி நிர்வாணத்தை காதலித்தான்
எல்லா அவயவங்களையும் முழுமையாக படைத்து இருந்தான்
காமம் சிலைக்கு தேவைப்படவில்லை --ஆனால்
பார்ப்பவர்களுக்கு தேவை இருந்தது
அந்த புணர்தல் சுகம் சிலைக்கு தேவை என்றிந்தாலும்
சிற்பி சிலைக்கு அந்த சுகம் வேண்டாம் என்றிருந்தான்

சிற்பி சொன்னான் :
நீ ஒரு சிலை மட்டும்தான்
உன்னுடைய முகமும் மார்பகங்களும்
உன்னுடைய உடம்பும் எல்லாம் பார்பவர்க்களுக்குதான்
நீ அங்கே சும்மா நின்றுகொண்டிறு
உன்னை அங்கே கூடும் கூட்டந்தான் என்ன செய்ய வேண்டும்
என்று தீர்மானிக்கும்
உனக்கு புணர்ச்சிக்கு அனுமதி கிடையாது
நீ கண்களை திறக்க வேண்டும்
அதனால் காமத்தை தூண்டவேண்டும்
அவசியமென்றால் நீ சிறிது சாய்ந்து நிற்கலாம்
வேண்டுமானால் படுத்து கொள்ளலாம் நீளமாக

சிலை கேட்டது:

எவ்வளவு காலம் தேவைப்படும்
புணர்ச்சி என்ன என்று தெரிந்துகொள்ள ?

சிற்பி பதில் அளித்தான் :

ரொம்ப காலம் காத்திருக்க வேண்டாம்
காத்திருந்தால் பைத்தியமாகி விடுவாய்
உன்னுடைய காம தேவைக்கு உனக்கு உரிமை இல்லை
நீ ஒரு காட்சி பொருள் அவ்வளவே
இதை கேட்ட சிலை அதிர்ந்தது
அந்த அதிர்ச்சியில் இருந்து வெளியான நடுக்கத்தில் இருந்து
ஒரு பொறி கிளம்பி தீப்பிடித்தது
சிலை கருகியது அந்த தீயில் !!!!!

Note: Every poem of this author leaves much space behind the lines and in between the lines, where if concentrated , many more dimensions of the words used and the meanings hidden come out; does the sculpture belong to the sculptor once it is made? What right the sculptor has over the sculpture? ...... except the fact that he made it........ Can he control the sculpture.............. certainly not.
Even those who think they possess inanimate and animate ... the very thinking is a fallacy.Those who are dominated by others are living ' the death' than living .
At last everything is lost............ and loss to all. Loss to one who thinks he possesses and loss to the "possessed"
Let us stop here......... leaving the rest to the readers for their ingenuity.